بررسی انتقادی فلسفه اخلاق ریچارد هیر

ریچارد مروین هیر در ۲۱مارس ۱۹۱۹در حوالی شهر بریستول انگلستان متولد شد. کتاب‌های «زبان اخلاق»، «آزادی و عقل» و «انواع مکاتب اخلاقی» مهمترین آثار او در زمینه فلسفه اخلاق معرفی شده است. هیر مدعی است که نظام اخلاقی او با الهام از متفکران بزرگی چون سقراط، افلاطون، ارسطو و کانت،که سلسله نسب مکتب توصیه‌گرایی را به آنها می‌رساند، شکل گرفته است. تحت تأثیر کانت، بر آن بود: «خوبی» آهنگی است که از درون، انسان را به سوی خود می‌کشد. «زیبایی» را درک می‌کنیم و «خوبی» را انجام می‌دهیم. او دوگانگی میان شناخت و اراده،که در فلسفه اخلاق او امری بنیادین است را پذیرفته بود. شناخت، امری است انفعالی و اراده امری است فعلی؛ یعنی شخص آن را ایجاد می‌کند. اعتقاد داشت، بدون عشق متقابل میان انسان‌ها، زندگی لذت ناچیزی دارد. موضع انسان در قبال این عشق دو سویه، شرط خوشبختی و اخلاقی زیستن است. در اینجا تاثیر افلاطون مشهود است. خوشبختی انسان، امری انفرادی و شخصی نیست و بی‌ارتباط با دیگران جامه عمل نمی‌پوشد؛ در این امر، گرایش اگزیستانسیالیستی هیر نمایان است. درباره فلسفه اخلاق هیر تاکنون تحقیق جامع و مستقلی به زبان فارسی صورت نگرفته است. بنابراین ضرورت داشت تا مکتب اخلاقی توصیه‌گرایی هیر به طور جامع و با توجه به همه آثار او مورد تبیین و ارزیابی قرار گیرد تا زمینه انجام مطالعات تطبیقی میان این مکتب و سایر مکاتب اخلاقی، از جمله نظام اخلاقی متفکران مسلمان فراهم شود. در این پژوهش سعی شده با مراجعه به آثار مکتوب هیر و منابع معتبر درباره فلسفه اخلاق او این مهم جامه عمل پوشد.