نگاهی جامعه شناختی به انقلاب اسلامی ایران (انگلیسی)
نویسنده: مرکز مطالعات انقلاب اسلامی
مترجم: صدرالدین موسوی
زبان: انگلیسی
سال چاپ:2001
تعداد صفحه: 235
انقلاب اسلامی ایران تاکنون از جوانب مختلفی مورد مطالعه قرار گرفته است. این کتاب مجموعه شش مقاله درباره انقلاب اسلامی ایران و زمینه های شکل گیری و پیروزی آن از منظر جامعه شناسی است. در مقاله نخست با عنوان «جامعه شناسی سیاسی ایران بین سال های ۱۹۴۱ تا ۱۹۷۸» ابتدا ساختار نظام سیاسی دوران پهلوی بررسی شده و پس از آن طبقه نخبگان سیاسی در ایران مورد مطالعه قرار گرفته است. بررسی فرهنگ سیاسی و لایه های اجتماعی بخش های بعدی آن را تشکیل می دهد. مقاله دوم «نقش امام (ره) در جنبش اسلامی ایران» را بررسی می کند. در این مقاله ابتدا شکل گیری نهضت اسلامی توضیح داده شده و سپس چگونگی ارتباط امام خمینی (ره) با گروه های مبارز بیان شده است. مقاله سوم با عنوان «اندیشه ها و چهره های تأثیرگذار بر انقلاب اسلامی» تلاش می کند اندیشمندانی که در شکل گیری انقلاب اسلامی نقش حیاتی داشته اند را به اختصار معرفی کند. در این مقاله آثار و اندیشه های امام خمینی (ره)، آیت الله طالقانی، مهندس مهدی بازرگان، شهید مطهری و دکتر شریعتی معرفی شده است. مقاله چهارم درباره «بررسی چگونگی تبدیل انقلاب به نهاد» است. در این مقاله نویسنده تلاش می کند این نظریه در علوم سیاسی را بررسی کند که «انقلا ب ها در تاریخ بشری پدیده ای گذرا هستند. هدف انقلاب ها سرنگونی یک نظام سیاسی و بنیان نهادن نظام جدید است. هنگامی که نظام سیاسی جدید تأسیس شد مأموریت انقلاب انجام شده و در واقع انقلاب به نظام سیاسی تبدیل شده است». مقاله پنجم درباره «ایران در عصر پهلوی: بررسی انتقادی توسعه صنعتی» است. در این مقاله توسعه اقتصادی و صنعتی ایران در دوره ۵۷ ساله حکومت پهلوی ها بررسی شده است. مقاله ششم و پایانی «زمینه ها و علل اجتماعی انقلاب اسلامی ایران» را بررسی می کند. در این مقاله ازهم گسیختگی ساختار اجتماعی، از بین رفتن انسجام اجتماعی و تنهایی افراد جامعه بررسی شده است.
