پژوهشی در چهل رخداد برگزیده از قرآن ، عترت ، تاریخ - سیری در تاریخ
«روش قرآن در بیان حقایق، مبتنی بر نمایه‌های تاریخی با تکیه بر داستان محوری بیدارکننده، روشنگر و آگاهی بخش می‌باشد که دقیقا شیوه‌ای است مطابق با جبلّت و سرشت آدمی و موافق با روحیات او؛ زیرا تبیین هر واقعیّتی با الگوی آن، یعنی شیوۀ نقل به شکل رخداد تاریخی که متضمن آرایه‌های موزون، آهنگین، الفاظ ناب با جنبه‌های عالی فصاحت و بلاغت و در اوج رسایی و گویایی. طبعا این امر، سبب میشود که مخاطب در عالی‌ترین شکل،آن را فراگرفته و خود را در شعاع تابناک آن قرار دهد. به همین جهت، اهل بیت و عترت طاهرین پیامبر اعظم(ص) نیز که طبق حدیث جاودانۀ ثَقَلین، به منزلۀ جان، باطن و حقیقت قرآن بوده و در واقع و به تصریح امیرمؤمنان(ع)، قرآن ناطق هستند نیز با استفاده از همین منهج و روش پسندیده، بیدارگران حقیقی همۀ اقالیم در همۀ اعصار می‌باشند؛ مطابق با همین مبناء از نقل رخدادهای تاریخی برای هدایت انسان‌ها، جهاد تبیین، عبرت‌آموزی و بصیرت‌افزایی در جهت نیل به حاکمیت نظام شایسته سالار دینی و الهی و آمادگی جوامع انسانی برای این مهم، بهرۀ جسته‌اند. مضاف بر این که تاریخ، در کلیات خود و به جهت تکرار آن در مواقف مختلف، پلی از گذشته به حال و آینده است و این مهم در قرآن، با تعبیر زیبایی چنین آمده است: إِنَّ فِی ذَلِکَ لَذِکْرَى لِمَنْ کَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِیدٌ، این‌ها درس‌های روشنی برای بیداردلان و دارندگان فطرت سالم است.»
